+0 به یه ن
اولین رمانی که می خواهم معرفی کنم «عاشق بی لیلی» نوشته خانم علم ناز حسن زاده است. می توانید آن را از سایت ایران کتاب به قیمت ۷۱ هزار تومان تهیه کنید. کتاب هایی که من معرفی خواهم کرد همگی همین طور ارزان خواهند بود. بی بی سی می گوید افت کتاب خوانی به علت وضع بد اقتصادی مردم هست. هرچند وضع بد اقتصادی در ایران یک واقعیت هست اما میلیون ها نفر هنوز در ایران هستند که برایشان ۷۱ هزار تومان رقم بزرگی نیست. سایت ایران کتاب سرویس ازسال کتاب به خارج هم دارد. قیمت این کتاب کمتر از یک یورو خواهد بود.
من یادم نمی آمد اما گویا در فروردین ۱۴۰۳ در سایت ایران کتاب من نظر درباره این کتاب گذاشته ام. نظر هنوز آنجاست می توانید نظرم را در سایت ایران کتاب ببینید.
داستان «عاشق بی لیلی» در یک منطقه حاشیه نشین در آذربایجان غربی در دهه پنجاه و شصت اتفاق می افتد. یکی از شخصیت های داستان به جبهه می رود و شهید می شود. چند روز پیش در صفحه یکی از دوستان مجازی، که ساکن خارج از ایران هست خواندم که می گفت آنهایی که به جبهه رفتند انگیزه شان ایران و حفظ کشور نبود بلکه انگیزه شان حفظ اسلام به فرمان رهبر انقلاب اسلامی بود. چیزی که من دیده ام و درک کرده ام آنها که به جبهه رفتند دغدغه هیچ کدام از این دو ایدئولوژی را نداشتند. نه ایدئولوژی ایرانگرایی و نه ایدئولوژی اسلامگرایی. یا اگر داشتند دغدغه اصلی شان نبود. دست کم آن قدر انگیزه در آنها ایجاد نمی کرد که جانشان را کف دستشان بگیرندو به تیررس دشمن روند.مجموعه ای از عوامل خیلی پیچیده اجتماعی و روانشناسی دست به دست هم می داد که افراد بخواهند جبهه بروند. انگیزه ایدئولوژیک، از هر جنس، ساده سازی ای است که تنها به کار دستگاه پروپاگاندا می آید. در رمان «عاشق بی لیلی» روایتی بی سانسور و بی پیرایه از سیر فکری و روانی یک جوان حاشیه نشین می بینیم که چه طور داوطلبانه به جبهه می رود.
چنین روایتی را تنها در رمان های کم نام ونشان خواهید دید. دستگاه پروپاگاندای حاکم که به هر روایتی رنگ ایدئولوژی خود را می زند. این روایت چنان فراگیر و پررنگ شده که نویسندگان جریان روشنفکری هم با این که خود را بسیار مستقل می دانند عملا همان روایت را در آثار هنری و ادبی شان باز تولید می کنند. چرا؟! برای این که منبع اطلاعی شان روزنامه ها و فیلم های همان دستگاه پروپاگانداست.
اگر بروید سراغ رمان ها و آثاری که جوایز ادبی و هنری می گیرند می بینید در آثار آنها هم کلیشه هایی هست که از طرف جریان روشنفکری نسل قبل- بر اساس ایدئولوژی های حاکم بر ذهن آنها- تزریق شده. تیپ هایی که آنها می سازند به جبهه-رفته هایی که شما می شناسید شباهتی ندارند. اما روایت خانم علم ناز حسن زاده در عاشق بی لیلی از تجربه دست اول سرچشمه می گیرد و روایتی ناب هست.
این قبیل رمان ها توسط نویسنده های کمتر شناخته شده وخارج از جریان اصلی ادبی ایران (که خوشبختانه امروزه تعدادشان بسیار هست) روایت زندگی را بدون روتوش به ما می نمایانند. خود را از این روایت ها محروم نکنیم.
اشتراک و ارسال مطلب به:
فیس بوک
تویتر
گوگل